د هند له وېش وروسته د پاکستان د هواي شرکت لومړۍ پايلټ(پيلوټ) ښځه شکريه خانم (کاکړ) د کوټې اوسيدونکې وه. دا په کراچي کې اوسيده او هلته د ملکي طيارو د الوتنې په کلب کې يې ځان شامل کړې و. دې به په وړو الوتکو زده کوله او په هم هغې کلب کې د پايلټانو په امتحان کې کاميابه شوه. هغې لومړۍ جواز( سي پي ايل يا کمرشل پايلټ لايسنس) په ۱۲ جولاي ۱۹۵۹ م کې تر لاسه کړو.
بيا هم هغې کلب په طيارو کې به يې مسافر يوې او بلې خوا اوړل.
وروستو دا د روزونکي په توګه کار کاو او نور پيلوټان يې روزل.
خو شکريه خانم ته د الوتنې لپاره زياته موقع ورنکړې شوه او څه موده په زمکې يې د الوتنو لپاره کار کوو. شکريه خانم د پاکستان د ملکي پروازونو لومړۍ پيلوټه وه خو د هغې د ژوند په اړه لږ خلک خبر دي. د شلمې پيړۍ تر پای د پاکستان په هواي ليکې کې دوه ښځو الوتکې چلولې چې عايشه رابعه او مليحه سمي نوميدې. مليحه سمي يوه فوکر الوتکه د کراچي نه ګوادر ته د پنجګور او تربت د لارې يوړه. په ۲۵ جنوري ۲۰۰۶ م کې د اسلام اباد نه د لاهور د لارې ملتان ته د الوتکې ټوله عمله ښځې وې. عايشه رابعه د دې پايلټ او سعديه عزيز د دې مرستيال پايلټ وه.
د خپريدو نيټه- ۵ مارچ ۲۰۱۶ م
د صفیه حليم له بلاگ څخه
