ارگ، حکومت زیرزمینی جاسوسان چند طرفه
رزاق مامون
از تشکیل حکومت وحدت ملی بیش از یک سال گذشت. این یک سال علاوه بر این که توام با مشکلات روز افزون اقتصادی، امنیتی، فساد اداری و غیره بوده، در داخل دستگاه حکومت نیز وضعیت سیاسی بسیار شکننده بوده است.
رییس جمهور اشرف غنی در حلقه بسیار کوچک ولی معاند، عقده مند و ماجراجو گیر مانده و از وضعیت جاری کشور معلومات فلتر شده در دسترس اش قرار داده میشود. عده ای از مشاورین اش دارای صلاحیت های مافوق قانون میباشند که بدین وسیله در پی اندوختن وجوه مالی از طریق فساد اداری و غیره میباشند. تازه ترین دوسیه فساد مالی و اداری مشاورین رییس جمهور عقد قرارداد شهرک هوشمند با یکی از مجرمین بزرگ تاریخ مالی و اقتصادی افغانستان است. در طول یک سال گذشته آقای رییس جمهور یا به سبب خوش باوری و یا هم زد و بندهای محرم و پنهان نتوانست که فساد را حد اقل در بین حلقهی نزدیک به خود ریشه کن کند. این امر سبب شده که بین رییس جمهور و ملت افغانستان فاصلۀ بسیار عمیق ایجاد گردد.
در دور و بر آقای غنی کسانی هم کم نیستند که خودرا مافوق قانون میشمارند که به سبب کارهای فراقانونی خود مرتکب خیانت های ملی میشوند.
رازهای اشد محرم دولتی همه روزه از طریق این اشخاص در دسترس سفارت های خارجی و شبکه های استخباراتی کشورهای همسایه و منطقه قرار داده میشود و در بدل آن اهداف شوم اقتصادی، استخباراتی خودرا دنبال میکنند.
حکومت زیر زمینی
درین جمله مشاورین آقای غنی، آقای اتمر مشاور شورای امنیت ملی از صلاحیت فوق العاده برخوردار است که حدود و صغور آن به جز شخص اتمر به فرد دیگر معلوم نیست. حنیف اتمر یکی از خادستان سابق بوده که بعد از سقوط حکومت داکتر نجیب الله به پاکستان فرار نمود و آنجا با استفاده از اندوخته های استخباراتی خود در اسرع وقت توجه استخبارات پاکستان و انگلستان را به خود جلب نمود.
اتمر از همان زمان تا اکنون رابطه بسیار عمیق با شبکه آیاسآی پاکستان دارد. آقای اتمر با مجرد رسیدن به قدرت، گام های را برداشت که از لابلای آن خدمت و نوکری وی به آیاسآی به خوبی درک میشود. آقای اتمر ضمن تمام اقدامات فراقانونی و دخالت در دستگاه ها و سکتورهای امنیتی کشور حالا به دنبال از بین بردن استقلالیت افغانستان و تبدیل نمودن آن به صوبه پنجم پاکستان است.
اتمر میخواهد بعد از اشرف غنی خودش رییس جمهور شود ولی فکر میکند که بدون کمک پاکستان ممکن نیست بناً هر خواستی که پاکستان دارد بدون قید و شرط از سوی اتمر عملی میگردد.
در یک سال حکومت وحدت ملی بعد از رییس جمهور که زیادترین صلاحیت را در حکومت حنیف اتمر دارد، ارزیابی کنیم که در یک سال افغانستان چه موضوعات را تجربه نموده است:
اول: شکست پی در پی نیروهای امنیتی در جنگ.
دوم: زانو زدن به تمام خواست های پاکستان.
سوم: کاهش بیش از حد اقتصاد مردم.
چهارم: فرار بیش از سه صد هزار جوان افغان.
پنجم: فاشیزم و برتری طلبی قومی.
جناب اتمر برای تطبیق پروژه های خود ضرورت به تأمین رابطه 24 ساعته با آیاسآی را دارد و این رابطه در عصر کنون از راه تکنالوژی آسانتر است، که از طریق ایمیل، تیلفون، فکس و دیگر وسایل استفاده میکند، مگر همانگونه که تکنالوژی تأمین ارتباط را آسان ساخته به همان میزان امکان افشاء شدن را نیز بیشتر کرده است.
آقای اتمر اکثراً با استفاده از تیلفون با جنرال های آیاسآی پاکستان ارتباط برقرار میکند؛ از ترس اینکه مکالمات اش با آیاسآی از طریق ارگان های کشفی ضبط نگردد، نامبرده در دفتر رسمی خود تیلفون پاکستانی را نصب کرده است و تمام راز و نیاز خودرا بدون کدام ترس و تشویش از همین راه انجام میدهد.
اگر کسی در دفتر اتمر رفته و دقیق شده باشد، حتماً تیلفون نا آشنا را روی میز کارش دیده است و اگر کسی نرفته باشد، اگر شانس رفتن برایش میسر شد، حتماً متوجه این مسأله باشد و این حرف هارا به یاد داشته باشد.
محاسبه اتمر و سقوط کندز
مشاور امنیت ملی، اتمر تقریباً یک ماه قبل از سقوط کندز در کابل و کندز به مسوولین تمام قطعات نظامی فرمان داد که در ولسوالی چهار دره، گورتیپه و انگور باغ بر ضد طالبان از هر نوع عملیات خودداری نمایند.
بعداً این خبر خیلی زود افشاء شد که چهار دره مرکز تجمع طالبان گردیده، از کندز، بغلان و دیگر ولسوالی ها تمام طالبان در اینجا جمع شده و طرح حمله را بالای کندز طراحی نمودند. حنیف اتمر تا زمان سقوط کندز به نیروهای امنیتی اجازه نداد که بالای ولسوالی چهاردره عملیات را آغاز نمایند.
اهداف اتمر از این کار
حنیف اتمر میخواهد با این کار ولایات شمالی را نا امن سازد، صفحات مجاهدین را ضعیف سازد و آنها را بدنام نماید و تا پنج سال آینده جنگ را قدم به قدم از ولایات جنوبی و مشرقی به ولایات شمالی انتقال دهد. نامبرده میخواهد خودرا در انتخابات آینده ریاست جمهوری کاندید نماید و رأی ولایات پشتون نشین را آن خود نماید.
به خاطر اینکه حنیف اتمر با شبکه استخباراتی آیاسآی پاکستان نیز معامله نموده که در انتخابات آینده طالبان به خاطر وی غیر مستقیم کار مینمایند و بر محلات رأی دهی مجتمع پشتون ها حملات نمینمایند.
در این کار منافع پاکستان نهفته است
اگر حنیف اتمر رییس جمهور آینده افغانستان شود؛ خط دیورند را به رسمیت خواهد شناخت، قونسلگری های هندوستان را در افغانستان محدود خواهد ساخت، سفارت و دیگر همکاری های هند تحت نظارت آیاسآی خواهند بود، افغانستان سیاست خارجی خودرا به خواست پاکستان تعقیب خواهد نمود، در بازار و اقتصاد افغانستان، پاکستان دست آزاد خواهد داشت. وزرا، رؤسا و مقامات بلند رتبه نظامی به خواست پاکستان مقرر خواهند شد و دها فرمایشات پاکستان پذیرفته خواهد شد. این همه از خواست های مهم و استراتژیک پاکستان در افغانستان به حساب میرود.
جنگ سرد اتمر با امنیت ملی کشور
گزارش های از تیره شدن روابط بین رحمت الله «نبیل» رییس امنیت ملی و حنیف اتمر مشاور شورای امنیت ملی واصل شده است.
رابطه این دو مقام حکومتی زمانی آشفته شد که اوایل سال جاری، سندی به نام پیمان همکاری های امنیتی با پاکستان به امضاء رسید.
نبیل در آن زمان از آنچه پیش آمده بود؛ ابراز برائت کرده اما درست درازی های حنیف اتمر در حریم صلاحیت های امنیت ملی و تحقیری را که از آن ناحیه موقعیت و اعتبار وی را مخدوش کرد، هرگز فراموش نکرده است.
در گزارش قید شده که ارگان امنیت ملی در کُل از رفتار سیاستگران کلیدی در اطراف دکتر غنی ناراض است. پوزش خواهی رحمت الله نبیل از مردم به خاطر کوتاهی در دفاع از کندز، هدف گیری اقدامات حنیف اتمر بود. نبیل عملاً شبکه اعصاب نظام را در دست خود دارد و افراد بلند پایه نیز با قاطعیت از موضع گیری های وی پشتیبانی میکنند. با این حال، شماری از مسوولان بلند پایه در ریاست امنیت ملی، آدرس های خاموش و مظنونی اند که همواره مراقب رحمت الله نبیل اند و به نظر میرسد که یک سازمان اعلام ناشدۀ امنیتی به طور موازی در داخل نظام فعال است.
سخنان رحمت الله نبیل راجع به مسأله کندز در پارلمان واضحاً علیه تصمیم گیران نظام کنونی بود و نشان میداد که در پس ماجرا چیزهای متضادی در جریان است. نبیل موقعیت خودرا در نقش اپوزیسیون داخل نظام تثبیت کرده و تا کنون هر گونه تلاش از سوی حلقه مشاوران دکتر غنی برای کمرنگ کردن اعتبار وی بیش از پیش با شکست مواجه شده است.
سبوتاژ گران داخل نظام اکنون رحمت الله نبیل را عنصری نا مطلوب به حساب میآورند و گزارش های سری مشعر اند که قصد دارند زمینه برکناری وی را مساعد سازند.
همزمان با ادامه تشنج در ارگان رهبری نظام سیاسی در کابل و سیر حوادث ناگوار در کندز، یک رشته تحرکات غیر عادی در پایتخت شروع شده است. فراخوان برای برپایی یک راه پیمایی اعتراضی که واضحاً از نظر احساسات و انگیزه با تجمعات قبلی تفاوت دارد، خطر وقوع برخی حوادث غیر قابل پیشبینی از جمله حمله به اقامت گاه حامد کرزی را از همین حالا افزایش داده است. موازی با این دگرگونی ها، سفارت آمریکا به شهروندان آن کشور در کابل هشداری صادر کرده که کابل را ترک کنند. از این قرار، ممکن است برخی حوادثی در راه اند که مردم از آن مطلع نیستند.
امنیت ملی قادر است خیزی های خیابانی را کنترول کند. همه به شمول طرفداران طالبان در کابل مسلح استند و هر حادثهی خشونت بار برای همه مردم زیان بار است. اوضاع کابل، تشنج و تقابل را در کابل داغتر کرده است. آنچه در کندز اتفاق افتاده، برآمد یک رشته عملیات دپلماتیک برون مرزی است که به بازنگری حضور شمار بیشتر نظامیان بین المللی در افغانستان ( پس از شروع 2016 ) و فعال شدن روس ها در منطقه رابطه دارد.
این قضایا نباید موجب شود که شیشۀ شکسته منافع افغانستان بار دیگر بشکند.
حنیف اتمر فعلاً خودش به ستون پنجم در ارگ مبدل شده که در تمام امور حکومتداری باالخصوص در تقرری ها و امور از این قبیل دخالت مستقیم و فراقانونی مینماید.
او در تازه ترین مورد، برای خوشنودی پاکستان رییس ریاست 76 را برکنار کرد.
این ریاست در این اواخر مدیریت های را برای بی تأثیر ساختن جنگ تبلیغاتی و پروپاگند دشمن ایجاد کرده بود که تأثیرات آن نیز محسوس است اما پاکستان و مهره هایش در تلاش جلوگیری از این حرکات ریاست امنیت ملی اند و در این کار در حال مؤفق شدن اند.
نمونه از دیدارهای اتمر
مشاور امنیت ملی رییس جمهوری افغانستان با استفاده از روزهای رخصتی عید قربان به لند سفر نموده بود که عید را یکجا با فامیل خود سپری نماید. تصادف اول این است که فامیل رییس آیاسآی جنرال رضوان اختر نیز در لندن به سر میبرد و او نیز عید را در لندن یکجا با فامیل خود سپری نمود.
تصادف دوم این بود که رییس ارتش پاکستان جنرال راحل شریف نیز در روزهای عید قربان خودرا به لندن رسانده بود و میخواست عید رنگین تر در آنجا داشته باشد.
جالب این است که هر سه این جنابان از همدیگر خود خبر داشتند که در لندن به سر میبرند. بعد از چاشت روز سوم عید در پارک هاید در مرکز لندن در هوتلی به نام رویال یکجا نان شام نوش جان کردند.
بحث داغ این مهمانی در مجموع مسأله افغانستان و باالخصوص آینده خط دیورند، روابط افغانستان با هندوستان و انتخابات آینده ریاست جمهوری بود. بعد از صرف نان، اتمر و رضوان اختر به خانه های خود برگشتند و راحل شریف شب را در همان هوتل سپری نمود.
راه حل
مفکورۀ خادیستی نباید امروز، فردا و پس فردای مارا به دامن پاکستان، دشمن همیشگی افغانستان بیانداز. پاکستان در طول سیزده سال گذشته ضمن اینکه طالبان و دیگر عناصر ضد دولتی و ملی را تقویه، تسلیح و تجهیز نموده، در داخل دستگاه حکومت نیز نفوذ فراوان نموده.
پاکستان، با کسانی بعد از سقوط رژیم داکتر نجیب الله از اداره های دولتی بیرون شده بودند روابط بسیار قوی را تنظیم نموده و تا اکنون از عقده ها و خامی های آنها بر ضد دولت افغانستان کار میگیرند. در تاریخ بیست سال گذشته اکثریت جواسیس پاکستان مربوط به احزاب چپی بوده خلاف آنچه در سال های جهاد علیه شوروی سابق با سران مجاهدین رابطه استخباراتی قایم کرده بود.
اکنون مهره اصلی نفوذ پاکستان در درون دستگاه دولتی شخص حنیف اتمر است که از هر طریق میخواهد تیوری عمیق استراتژیک پاکستان تحقق یابد.
پُست مشاوریت شورای امنیت با آنکه اجرایی نیست ولی حنیف اتمر کارهای را انجام میدهد که از عهدهی یک نخست وزیر هم بالا است.
اگر قرار باشد که پُست مشاوریت شورای امنیت ملی اجرایی باشد، پس پیشنهاد ما این است که باید از ولسی جرگه رأی اعتماد بگیرد در غیر اینصورت هیچ کس نمیتواند که جلو خودسری های آقای اتمر و یا کسانی را بگیرد که در آینده بر این پُست مهم و قدرتمند تقرر میابد.